როგორც მილიონობით ადამიანს მსოფლიოში, მარკ დიუმასაც უყვარს დილაობით ცურვა, მაგრამ განსხვავება ისაა, რომ იგი პოლარულ დათვთან ერთად ცურავს.
60 წლის კანადელი მამაკაცი და მისი მეუღლე, ეჯის ბავშვობიდან წვრთნიან სხვადასხვა ფილმებსა თუ სატელევიზიო შოუებში მონაწილეობისთვის.მას მონაწილეობა უკვე არაერთ კინოში აქვს მიღებული. ერთ-ერთია 1995 წელს გადაღებული “ალიასკა”, რომელში მონაწილეობისას ის სულ რამდენიმე კვირისაა.
16 წლის ეჯი ძალიან მეგობრული დათვია. მარკი ერთადერთი ადამიანია მთელს მსოფლიოში, რომელსაც შეუძლია შეეხოს პოლარულ დათვს და არამხოლოდ შეეხოს მას, იცუროს მასთან ერთად, იწვეს ბალახზე მის გვერდით და ჩაეხუტოს როცა მოუნდება.
მარკმა და მისმა მეუღლემ 6 თვის ეჯი ზოოპარკიდან თავიანთ საკუთარ სახლში წაიყვანეს საცხოვრებლად. პატარა ბელი ოჯახის ძაღლებთან ერთად თამაშობდა და მათთან ერთად ბოთლით იკვებებოდა. ახლა დათვი 362 კგ-ს იწონის და ის და მარკი საუკეთესო მეგობრები არიან.
მარკს არ ეშინია ცხოველებთან ურთიერთობის და ამბობს: ” დათვებთან 40 წელია ვმუშაობ, ასე რომ კარგად შემიძლია ეჯის სხეულის ენის წაკითხვა და ვიცი როგორ უნდა მოვიქცე უსაფრთხოდ.” მარკს და მის მეუღლეს დათვების მწვრთნელებად მუშაობის 50 წლიანი გამოცდილება აქვთ. ეჯი კი ერთადერთი სამხრეთ ამერიკელი გაწვრთნილი დათვია.
ტერმინი “ინდიგო ბავშვები” პირველად გამოიყენა ამერიკელმა ფსიქოლოგმა და ექსტრასენსმა ნენსი ენ ტეპმა 1982 წელს, თავის ერთ-ერთ წიგნში (მისი და ასევე სხვა ექსტრასენსების მტკიცებით ამ ბავშვებს ინდიგოსფერი, უფრო, მუქი იისფერი აურა ჰქონდათ და სწორედ აურის ფერის გამო ეწოდათ მათ “ინდიგოს ბავშვები”). თუმცა ამ ტერმინის დამკვიდრება მოხდა1999 წლიდან, მას შემდეგ, რაც გამოიცა ცნობილი ამერიკელი მწერლის ლი კეროლის წიგნი “ინდიგოს ბავშვები”. “ინდიგოს ბავშვებს” უწოდებენ ასევე “ახალი ცნობიერების ადამიანებს”, “იისფერი რასის წარმომადგენლებს”, “ზეციურ მოციქულებს”, `”ათასწლეულის ბავშვებს”, ზოგი მეცნიერი მათ “NEW AGE”-ს (ნიუ ეიჯის), ანუ “ახალ ეპოქის ადამიანებს” უწოდებს.
კეროლის აზრით, ინდიგოს პირველი თაობის დაბადების პერიოდად 1970-იანი წლები უნდა მივიჩნიოთ – ამ პერიოდიდან იშვიათად, თუმცა უკვე შესამჩნევი გახდა ასეთი ბავშვების დაბადება. XX საუკუნის ბოლოდან კი დაბადებული ბავშვთა დაახლოებით 60-70 პროცენტი ინდიგოს ბავშვად შეიძლება ჩაითვალოს.
ინდიგო ბავშვები კაცობრიობის განვითარების, ანუ ადამის გენეოლოგიურ ხეზე ყლორტებივით ამოვიდნენ. ისინი, მართლაც, განსხვავდებიან ჩვენგან. ალბათ, ასეც უნდა იყოს, რადგან ახალი დროების შვილები არიან. კაცობრიობა წინ მიიწევს. საერთოდ, ყოველი მომავალი თაობა წინამორბედზე უფრო განვითარებული უნდა იყოს. ინდიგო ბავშვების ამოცნობა ძნელი არ არის – მათ აქვთ შემოქმედებითი ნატურა, მაღალი ინტელექტი, გამოირჩევიან საოცარი გაბედულებითა და მტკიცე ხასიათით.
ინდიგოს ბავშვები გამოირჩევიან ზემაღალი ცნობიერებითა და მახვილი ინტუიციით. ზოგიერთი მკვლევარი ინდიგოს ბავშვების დაბადებას უკავშირებს ცნობიერების ახალ სიხშირეზე გადასვლას, რომელიც ახალი, ანუ ინდიგოს თაობის მიერ მთელი რიგი მიდგომების ახლებურად გააზრებასა და პრობლემატური საკითხების გადაჭრას გულისხმობს. ეს ის პრობლემებია, რომლებსაც დღევანდელი კაცობრიობა ვერაფერს უხერხებს. იისფერი ბავშვების დაბადების მრავალი ვერსია არსებობს, მაგრამ ყველაზე გავრცელებულია სამი მათგანი: ინდიგო ბავშვი უცხოპლანეტელთან შერწყმით იბადება, ღვთის საჩუქარია და ადამიანის ბუნებრივი მუტაციაა. ინდიგოს ბავშვები ფლობენ ახალ, უჩვეულო ფსიქოლოგიურ თვისებებსა და ტენდენციებს. ამ ბავშვების აზროვნების პროცესი და საერთოდ ხასიათი არის განსხვავებული და ამავ დროულად საკმაოდ პრინციპულიც. მათ შეუძლიათ სხვისი აზრების კითხვა, შესწევთ უნარი, მიიღონ ინფორმაცია იმ მოვლენების შესახებ, რომლებიც მრავალი ათასი კილომტრის იქით ხდება, იმსჯელონ სამყაროს ბედზე, მოგვითხრონ წარსული ცხოვრების შესახებ. მათ არ სჭირდებათ “ცდისა და შეცდომის” გზის გავლა – ისინი ქვეცნობიერად ირჩევენ სწორ გზას, რომელიც ჩვენ შესაძლოა უცნაურად მოგვეჩვენოს. ისინი უარყოფენ წესებს. ეს ბავშვები საკმაოდ თვითმყოფადები არიან, აქვთ მბრძანებლური ხასიათი და მკვეთრად გამოხატული ინდივიდუალობა. ვერ იტანენ, როდესაც მათ მბრძანებლობენ და მითითებებს აძლევენ – მითითების მიცემა უნდა მოხდეს დელიკატურად და ტაქტიანად. გამოუვალად ეჩვენებათ ისეთი სიტუაციები, სადაც თავიანთ გავლენებს ვერ იყენებენ. თანატოლებზე ბევრად განვითარებულები არიან, ანუ მათზე, ვინც არ მიეკუთვნება “ინდიგოს ბავშვებს”.
თავს მოუსვენრად გრძნობენ ისეთ გარემოში, სადაც თავიანთ მსგავსებს ვერ პოულობენ. არიან თავმოყვარეები და უდისციპლინოები. აქვთ მკვეთრად განვითარებული ინტუიცია. მეტისმეტად თანაუგრძნობენ გარშემომყოფებს, ან პირიქით – საერთოდ გულგრილნი არიან. ძალიან განვითარებული აქვთ აბსტრაქტული აზროვნება. არიან საკმაოდ ნიჭიერები და არც თუ იშვიათად განსაკუთრებული უნარით დაჯილდოვებულნი. არიან ასევე მეოცნებეები. არც თუ იშვიათად ღრმა და ჭკვიანი თვალები აქვთ.
მკვლევარებს ასევე მიაჩნიათ, რომ ინდიგო ბავშვებს ე. წ. ADHD (ეი-დი-ეიჩ-დი) სინდრომი აქვთ, რაც განვითარებად მოშლილობას გულისხმობს, რომელსაც ახასიათებს უყურადღებობა, ანუ ყურადღების გაფანტვა, ჰიპერაქტიურობა, იმპულსური ქცევა, სხვადასხვა დავალებასა თუ მოქმედებაზე ყურადღების შეჩერების უუნარობა. ეს ერთი შეხედვით, თითქოს ძალიან ნეგატიურია, მაგრამ მეცნიერთა გარკვეული ჯგუფის მტკიცებით, ეს ყოველივე ზოგადად, გენიოსების უმეტესობას ახასიათებს.
დიმიტრი მენდელეევმა წამოაყენა ადამიანსა და გარესამყაროს `სამების~ იდეა. მისი თქმით, ყველაფერს აქვს სამი არსი: გონი, სამშვინველი და სხეული. მათ შორის მთავარი გონია, რომლის გამოკვლევასაც მენდელეევის მიმდევარმა ვერნადსკიმ შეალია მთელი ცხოვრება. სწორედ მან ჩამოაყალიბა ნოოსფეროს მოწყობის კონცეფცია (ნოს – ბერძნული სიტყვაა და ნიშნავს გონებას. მეცნიერები თვლიან, რომ სამყაროსაც აქვს გონი, ანუ ნოოსფერო), რომელიც ინახავს სრულიყოფილ, ჭეშმარიტ ცოდნას. აქედან გამომდინარე, ნათელია, რომ ინდიგო ბავშვების ნიჭი და ზეგონიერება მემკვიდრეობითობის, გენეტიკური მუტაციის, ან აღზრდის შედეგი არ არის.
“ინდიგო ბავშვების” ინტუიცია
ვერნადსკიმ იწინასწარმეტყველა, რომ XXI საუკუნეში ადამიანი ისწავლის, როგორ მოექცეს ნოოსფეროს და ურთიერთობის ერთადერთი არხი ინტუიცია იქნება. ინდიგო ბავშვებიც გარესამყაროს ინტუიციით აღიქვამენ და არა – ლოგიკით, როგორიც აქამდე იყო მიღებული. სწორედ ინტუიციის წყალობით იღებენ ინფორმაციას “ზევიდან”, თუ რომელი გადაწყვეტილებაა სწორი და უფრო ეფექტური ამა თუ იმ კონკრეტულ სიტუაციაში. სწორედ ეს განაპირობებს მათ კატეგორიულობას, თვითნებობას და სტერეოტიპების უარყოფას პატარაობიდანვე.
ამ ბავშვებს შიშის გრძნობა არ გააჩნიათ, ავტორიტებებს არ აღიარებენ, კერპები არ ჰყავთ, არავის ბაძავენ და მხოლოდ საკუთარი თავისა და ძლიერების სჯერათ. ისინი ძალიან მტკივნეულად განიცდიან, როცა ატყუებენ და მცირე სიყალბესაც კი ვერ ეგუებიან. ლიდერისთვის დამახასიათებელი თვისებები აქვთ. თავდაჯერებულნი, მაგრამ მოუსვენრები და სულსწრაფები არიან. მხოლოდ იმას აკეთებენ და სწავლობენ,რაც აინტერესებთ. ადვილად ბეზრდებათ ყველაფერი, რაც მათთვის ნაკლებად საინტერესოა. ინფორმაციის უმეტეს ნაწილს ტელევიზორის, კომპიუტერის ან ენციკლოპედიების საშუალებით იღებენ. მათი ინტელექტის მაჩვენებელი 130–160 ქულაა, რაც მათ წინამორბედ თაობებში მხოლოდ 10 ათასში ერთ ადამიანს თუ გააჩნიაა. ისინი ყველანაირ ინფორმაციას ისრუტავენ. ყველაფრის შესახებ გააჩნიათ საკუთარი აზრი და მათი გადარწმუნება თითქმის შეუძლებელია. ამას ამტკიცებს მიხეილ ცაგარელი თავის ინტერვიუში.
“ინდიგოს” ბავშვებში იქნებიან როგორც დადებითი, ასევე უარყოფითი ენერგიის მატარებელნი. თუ მძიმე ოჯახში დაიბადა, შეიძლება მისი ენერგია არასწორად განვითარდეს და საზოგადოებისთვის საზიანოდ გამოიყენოს. კეთილსა და ბოროტ ძალებს შორის ბრძოლები გაგრძელდება, მაგრამ სასიკეთო ცვლილებები ყველა შემთხვევაში მოხდება. მე ვიცნობ მესამეკლასელ ქართველ გოგონას, რომელიც განსაკუთრებული ნიჭითაა დაჯილდოებული. მას მასწავლებელმა ლექცია წაუკითხა მორალზე. ბავშვმა უთხრა, გუშინ უცხო მამაკაცთან იწექი და მორალზე როგორ მელაპარაკებიო. აღმოჩნდა, რომ იმ მასწავლებელს საყვარელი მართლაც ჰყავდა. ბავშვი ლამის სკოლიდან გარიცხეს. დაკითხვა მოუწყეს, ეგონათ, რომ ეს ყველაფერი მას ვინმემ უთხრა. აღმოჩნდა, რომ ბავშვს ნათელმხილველობის ნიჭი აქვს. თუ ამ უნარს ჩავკლავთ, მაშინ შეიძლება ბოროტად გამოიყენოს. მათთან ფრთხილად უნდა მოვიქცეთ. ესენი სხვანაირი, დიდი პოტენციალის მქონე ბავშვები არიან, მათ განვითარების საშულება უნდა მივცეთ.
ინდიგო ბავშვებში უკვე გამოვლინდა 80-ზე მეტი ფენომენალური ნიჭი, როგორიცაა: სხვისი აზრების კითხვა, ინტუიციის წყალობით ინფორმაციის მიღება იმის შესახებ, თუ რა ხდება შორ მანძილზე, ნათელხილვა, წინასწარ დანახვა მოვლენების, წინასწარმეტყველება და ა.შ.
იმისთვის, რომ ადამიანი, ცხოველისგან განსხვავებით, დედამიწის ჭეშმარიტი ბატონ-პატრონი გახდეს საკუთარი სრულყოფილების წყალობით, ნებისმიერ ჩვენგანს დაბადების წინ ეძლევა გონი – ჭეშმარიტი ცოდნის ნაწილი, რომლის სარეალიზაციოდაც განსხეულდება მისი სამშვინველი და გონება მატერიალურ სამყაროში. სწორედ ეს ცოდნა განსაზღვრავს ადამიანის დანიშნულებას. ასე რომ, თითოეული ბავშვი, გასნაკუთრებით კი “ინდიგო”, უკვე პოტენციური გენიოსია: პოეტი, პოლიტიკოსი, ფილოსოფოსი, ეკონომისტი და ა.შ. უჩვეულო პატარებმა, თანატოლებისგან განსხვავებით, პატარაობიდანვე იციან, თუ რისთვის მოევლინენ ქვეყანას. აქედან გამომდინარე, დაუოკებელი სურვილი აქვთ, ცოდნა შეიძინონ და საწადელს ეწიონ. არ უშინდებიან ექსპერიმენტებს, შინაგანი ნიჭის გამოვლენას. ამ შემთხვევაში მშობლის და საზოგადოების ვალია, დაეხმარონ ბავშვს, მასში ჩადებული ცოდნის აღმოჩენაში და არ აიძულონ, ისწავლოს ძველი, გარდასულ დროთა მკვდარი გამოცდილება. თუ ცოტა უტრირებას გავუკეთებთ ფაქტებს, შეგვიძლია დავასკვნათ, რომ მშობლებმა უნდა ისწავლონ ინდიგო
ბავშვებისგან სამყაროს ახლებური აღქმა.
ისინი ავადმყოფები კი არა, სხვანაირები არიან…
იდნიგო ბავშვი კარგად რეაგირებს, როცა მას დიდივით პატივისცემით ექცევიან. თანატოლებისგან იგი გამომეტყველებითაც განსხვავდება – თვალებში ჩანს დიდი სიბრძნე და გონიერება. მეცნიერთა მტკიცებით, ბოლო პერიოდში სულ უფრო ხშირად იბადებიან `ცისფერი~ ბავშვები და მომავალშიც, ახალშობილთა 90 პროცენტი “ინდიგო” იქნება. აბა, წარმოიდგინეთ, რა მოხდება ჩვენს სკოლებში, სადაც ამდენი ჭკვიანი და თავისუფლებისმოყვარული პატარა ადამიანი ისწავლის?!
მათ ტალანტთან ერთად, უჩვეულო პატარებს ნაკლიც აქვთ – მაგალითად, არამდგრადი ფსიქიკა. ერთ წუთს რომ მხიარულობენ, მეორე წუთში განმარტოვდებიან, აპათიურები ხდებიან და რაღაცაზე ფიქრობენ. ძალიან ცუდია, რომ უფროსები – მშობლები, მასწავლებლები – ცდილობენ ყვირილით, აკრძალვით, ცემა-ტყეპით გავიდნენ ფონს. დანგრეული, დამცირებული ინდიგო ბავშვი არის პიროვნება, რომელმაც კატასტროფა გადაიტანა და რა გასაკვირია, თუ მკვლელი გახდება?! სტატისტიკის თანახმად, აღრიცხულია შემთხვევები, როცა ინდიგო ბავშვმა მოკლა მშობლები ან თანატოლები. ამავე სტატისტიკის თანახმად, თვითმკვლელთა შორის, ბოლო 10 წლის განმავლობაში, უფრო მეტი ინდიგო ბავშვი გვხვდება.
მეცნიერები თვლიან, რომ უზარმაზარი შინაგანი ენერგიის გამო, რომელსაც რეალიზებას ვერ უკეთებენ, ხდებიან აგრესიულები და აღგზნებულები, ისინი ხომ მომავლის ბავშვები არიან, უფროსებს უჭირთ მათ თავში ჩახედვა, სადაც უამრავი განუხორციელებელი იდეაა.
უკვე ბევრ ქვეყანაში და მათ შორის საქართველოშიც ტელევიზიით, უკვე რამდენჯერმე გადაიცა სიუჟეტი, სადაც პატარა ბავშვებს, რომლებმაც ხშირად გამართულად სიარული და საუბარიც კი არ შეუძლიათ, უპრობლემოდ ძალუძთ კომპიუტერის ჩართვა, საჭირო პროგრამის გამოძახება და მისი მართვა. ეს ყველაფერი დამახასიათებელია სწორედ “ინდიგოს ბავშვებისთვის”.
ინდიგოს ბავშვების გარკვეული თავისებურებანი
ისინი ამ სამყაროში მოდიან ასე ვთქვათ, ჩამოყალიბებული შეგრძნებებით (და ხშირად თავს ასევე ავლენენ), ანუ მათ კარგად იციან, რა უნდათ.
კარგად აცნობიერებენ საკუთარ მიზნებს, მისწრაფებებს და მათში ეჭვი თითქმის არასდროს არ შეაქვთ.
არ თვლიან საჭიროდ, რომ ახსნან საკუთარი ქცევა და მხოლოდ არჩევანის თავისუფლების სჯერათ.
საერთოდ არ აკეთებენ ზოგიერთ რამეს, მაგალითად, მათთვის აუტანელია რიგში დგომა, ლოდინი, ვთქვათ ასე.
იბნევიან კონსერვატიულ სისტემებთან ურთიერთობებისას, სადაც შემოქმედებით აზროვნებას ადგილი არა აქვს და უნდა იმოქმედო რაიმე ადრე შემუშავებული მეთოდებით.
რაიმე საქმის კეთებისას საკუთარ თავს ეყრდნობიან და იმპროვიზაციასაც მიმართავენ, თუმცა ამას მშობლები ან პედაგობები წესის დარღვევად აღქივამენ.
თუ მათ გვერდით არ არის ვინმე, მსგავსი მენტალიტეტის მქონე, ისინი საკუთარ თავში იკეტებიან და უჩნდებათ შეგრძნება და მათი არავის არ ესმით.
ვერანაირად ვერ აღიქვამენ საყვედურებს დისციპლინის დარღვევასთან დაკავშირებით (ყურს არ უგდებენ მსგავსს განცხადებებს “მოვა მამაშენი და ნახავ რასაც გიზამს”).
ბავშვი-ინდიგო მგრძნობიარე და სუსტია. მისგან შეიძლება დადგეს როგორც გენიალური შემოქმედი, ისე გარეწარი.
როცა რამე უჭირთ, საკუთარ მოთხოვნილებებზე მორიდების გარეშე საუბრობენ.
გამძაფრებული აქვთ სამართლიანობის შეგრძნება.
საკმაოდ მიხვედრილები არიან, ადვილად და სწრაფად ერკვევიან ტექნოლოგიებში და ადვილად ითვისებენ სხვა და სხვა სახის ტექნიკას – სულ ერთია ეს მობილური ტელეფონია, კომპიუტერი თუ სხვა რამ.
ტიპი ბენჯამინ ოკანტი დეგრე, ეს ფრანგი გოგონა “მაუგლის” ნამდვილი სახელია, რომელმაც ბავშვობა აფრიკაში გაატარა. ის დაიბადა ნამიბიაში და ველურ ცხოველებთან ერთად იზრდებოდა. მისი მშობლები ალაინ დეგრე და სილვიე რობერტი ველური ბუნების ფოტოგრაფებად მუშაობდნენ. მისი ნამიბიაში ცხოვრების პერიოდში, ტიპი დაუმეგობრდა ველურ ცხოველებს, როგორებიცაა 28 წლის სპილო აბუ, ლეოპარდი ჯეი ბი, ნიანგები, ლომები, ჟირაფები, სირაქლემა, პატარა ზებრა, გველი, აფრიკული თუთიყუში, ბაყაყები, ქამელეონები და სხვა. ის ასევე დაუმეგობრდა კალაჰარის უდაბნოში მცხოვრებ ტომებს ბუშმენებს, რომლებმაც ასწავლეს ხის ფესვებისა და კენკრის საკვებად გამოყენება და თავიანთი ენაც შეასწავტიპის “ძმა” სპილო იყო, საუკეთესო მეგობარი – ლეოპარდი და სათამაშო მოედანი – აფრიკული ბუჩქნარი. ტიპის დედა იმ ბუნებაში ასეთ ბავშვთან ერთად ყოფნას მართლაც რომ საოცრებად მიიჩნევს. “ის ძალიან იღბლიანი პატარა გოგონა იყო, რადგან დაიბადა და 10 წლამდე სრულიად ველურ გარემოში იზრდებოდა. აქ მხოლოდ ჩვენ სამნი ვცხოვრობდით ცხოველებთან ერთად, ადამიანთა გარემოცვის გარეშე. ტიპი ყოველთვის ამბობდა რომ ყველა რაღაც ნიჭით იყო დაჯილდოვებული და ეს მისი ნიჭი იყო. მას სჯეროდა, რომ ცხოველები მისი მეგობრები იყვნენ და ასეთ განსხვავებულ პირობებში საცხოვრებლად მას თავისი წარმოსახვა ეხმარებოდა.” ხსნის სილვია, ტიპის დედა.
. სურათები, რომლებშიც ტიპი სპილოს ხორთუმსა და სირაქლემას ზურგზე ზის, ლეოპარდის გვერდით წევს, ნინგის ზურგზე დგას თუ ბაყაყებსა და გველებს ეხუტება, მართლაც უჩვეულო სიყვარულს გამოხატავს ადამიანსა და ბუნებას შორის.
ტიპის დედა ამბობს “მას არ ეშინოდა. ვერც კი ხვდებოდა, რომ ის არ იყო იგივე ზომის როგორიც აბუ, სპილო. ის მას თვალებში ჩახედავდა და ელაპარაკებოდა.” მართლაც გასაკვირია როგორ შეეძლო ტიპის ასე ახლო ურთიერთობა ჰქონოდა მათთან. სილვიე იხსენებს “ლომი მუფასა მივიდა ტიპისთან და მეგობრულად უსვამდა თავის გრძელ კუდს, ისე როგორც პატარა კატა მოიქცეოდა.” სილვიემ დაამატა “ტიპის სჯერა რომ ის აფრიკელია და მას სურს ნამიბიის პასპორტის მიღება რადგან უნდა რომ ნამიბიის ელჩი გახდეს. ეს ყველაფერი მაუგლის მსგავსია, მაგრამ ტიპის ისტორია რეალურია.”
წიგნი მისი თავგადასავლების შესახებ სახელად “ტიპი აფრიკაში” 1998 წელს გამოიცა, რამოდენიმე ენაზე ითარგმნა და ბესტსელერიც გახდა.პარიზში დაბრუნების შემდეგ მან პირველი ორი წელი პარიზის სკოლაში ისწვლა მაგრამ შემდეგ სახლში სწავლა გააგრძელა რადგან მისი აზრით მას ძალიან ცოტა საერთო ჰქონდა პარიზის სკოლაში მოსწავლე ბავშვებთან. ახლა ის 22 წლისაა და კინოხელოვნებას შეისწავლის პარიზის უნივერსიტეტში. თუმცა შემდგომ კვლავ ჩავიდა აფრიკაში ბუნებაზე 6 დოკუმენტური ფილმის გადასაღებად Discovery Channel-ისათვის.
რაც უფრო ვიზრდებით, თანდათან ვაცნობიერებთ რაოდენ ნაკლებად მნიშვნელოვანია გყავდეს ბევრი მეგობარი და უფრო მეტად მნიშვნელოვანი იპოვო ნამდვილი მეგობარი. “ნამდვილი მეგობარი კი ისაა, ვისაც ესმის შენი სულის სიმღერა და შეუძლია აგყვეს მაშინ, როცა შენ სიტყვები გავიწყდება.”
ძალიან ძნელია ნამდვილი მეგობრების გარეშე ცხოვრება. შესანიშნავი ურთიერთობისთვის კი ორი რამ არის მთავარი. პირევლი _ იპოვო მსგავსებები შენსა და შენს მეგობარს შორის და მეორე _ პატივი სცე განსხვავებებს, რადგან საუკეთესო მეგობრებს არასოდეს აქვთ ერთნაირი ბუნება, მათ უბრალოდ შესწევთ ერთმანეთის განსხვავებების საუკეთესოდ გაგების უნარი. მაგრამ მხოლოდ ეს საკმარისი არაა. კიდევ ერთი რამ რაც მართლაც აუცილებელია ეს არის პრობლემების ერთად გადაჭრის უნარი.მეგობარმა უნდა გაგიგოს რადგან გაგება ცნობაზე ღრმაა.უამრავია ისეთი ადამიანი რომელიც გიცნობს მაგრამ ძალიან ცოტაა ისეთი რომელიც გაგიგებს.
მეგობარი ხომ ის ადამიანია ვინც მართლა გიცნობს, უყვარხარ და ხედავს ტკივილს შენს თვალებში მაშინ, როცა ყველა დანარჩენს მართლაც სჯერა შენს სახეზე ღიმილის. ჩვენ ვცდილობთ ვიპოვოთ ადამიანი ვინც თავს კარგად გვაგრძნობინებს, მაგრამ სინამდვილეში ერთადერთი გზა იმისთვის რომ ურთიერთობამ დიდი ხნის მანძილე მოგვანიჭოს ბედნიერება ისაა, რომ არამხოლოდ ჩვენ მივიღოთ რამე ამ ურთიერთობიდან, არამედ უნდა გავცეთ კიდეც. ნამდვილი მეგობრები ყველაფერს გაძლევენ რაც შეუძლიათ, რადგან ეს ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი თვისებაა ნამდვილი მეგობრობისთვის.
კომუნიკაცია კი საუკეთესო საშუალებაა იმისთივის რომ გაუგო და დაეხმარო მეგობარს. მეგობართან გახსნილი უნდა იყო და თქვა სიმართლე, რადგან ურთიერთობა ვერასოდეს გაგრძელდება დიდხანს თუკი ის ტყუილზეა დაფუძნებული. როცა ვინმე შეცდომას უშვებს, უმჯობესია არ გაბრაზდე და აპატიო, უნდა იყო ძლიერი, მაჰათმა განდის მიხედვით “სუსტი ვერასოდეს გაპატიებს. პატიება ძლიერის თვისებაა.” უნდა გაიხსენო ყველა ის კარგი რამ რაც მას აქამდე შენთვსი გაუკეთებია, რადგან ნამდვილ მეგობრის პოვნა სწორედ უთანხმოებისას გამოსვლის პოვნისა და პრობლემების ერთად გამკლავების დროსაა შესაძლებელი. მაგრამ კომუნიკაცია აუცილებელი არამარტო პრობლემების განსახილველადაა, არამედ დადებითი ემოციების გადმოსაცემადაც. როდესაც მეგობრები ერთმანეთს თავიანთ გრძნობებსა და იდეებს უზიარებენ, ისინი თავს ბევრად უკეთ გრძნობენ.
ნამდვილმა მეგობარმა უნდა მიგიღოს ისეთი, როგორიც ხარ. ადამიანის შეცვლის მცდელობა არასოდეს მუშაობს. ჰაბარდის გამონათქვამიც ადასტურებს, რომ ” მეგობარი ის ადამიანია, ვინც ყველაფერი იცის შენს შესახებ და მაინც უყვარხარ.” თუკი არ შეიცვლები, მართალი ხალხი ისეთს შეგიყვარებს როგორიც ხარ.
ნამდვილ მეგობრებს ერთმანეთის სჯერათ. ნდობის გარეშე ურთიერთობაც არ იარსებებდა.მეგობრის თითოეული სიტყვის მოსმენა და გაგება ძალზედ მნიშვნელოვანია. ერთ-ერთი ძველი ანდაზაც გვიდასტურებს რომ ” გულწრფელი პასუხი ჭეშმარიტი მეგობრობის ნიშანია,” გასაჭირში მყოფთ ხშირად სჭირდებათ რჩევები, მაგრამ ზედმეტად რჩევებითა და გაფრთხილებებით თავის მობეზრებაც არ არის მიზანშეწონილი. მათ ხშირად უბრალოდ დრო სჭირდებათ ფიქრისა და პირობების შესრულებისათვის, რადგან ნამდვილი მეგობრის სიტყვა ყველაფერზე ძვირფასია და მას იმედი არ უნდა გაუცრუო, რადგან საუკეთესო გრძნობაა როცა ვინმესთვის რამეს ნიშნავ. “მეგობარს ხომ შეუძლია გითხრას ისეთი რაღაცები, რაც შენ არ გინდა რომ უთხრა საკუთარ თავს.”
ასე რომ, ძალიან ძნელია ნამდვილი მეგობრის პოვნა,კიდევ უფრო ძნელი მისი დაკარგვა, ხოლო შეუძლებელია მისი დავიწყება! და თუკი შეძლებ და იპოვი ასეთ ადამიანს, ეს იგივეა რაც უძვირფასესი განძი გეპოვნოს.”მეგობარი ის არის, ვინც მობრუნდება შენსკენ როცა სხვები ზურგს შეგაქცევენ.” მეგობრობა ბევრ რამეს მოიცავს.იმისათვის რომ გყავდეს მეგობარი, ჯერ თვითონ უნდა იყო მეგობარი. ერთი შეხედვით კი ამ სახელის ტარება ძალიან იოლი ჩანს, მაგრამ ეს ასე იოლი არაა. მართლაც უდიდესი პასუხისმგებლობაა იყო ნამდვილი მეგობარი. “კარგი მეგობრები კი ვარსკვლავებივითაა, ყოველთვის ვერ ხედავ მათ, მაგრამ იცი, რომ მუდამ შენს გვერდით არიან.” მეგობრობა ადამიანის სულისთვის ისეთივე აუცილებელი საკვებია როგორიც ხელოვნება და ფილოსოფია.ეს ბუნების წესია გყვადეს მეგობარი და გადარჩე!!!
საინტერესო და პოზიტიური 